• Interview met oud-docent “Opa Dek”

Interview met oud-docent “Opa Dek”

2016-2017 was het laatste schooljaar voor leerlingcoördinator Dek op het Markland College Zevenbergen. De zelfverzekerde meneer Dek heeft een overtuigende periode van 12 jaar op deze school gezeten als docent aardrijkskunde en O&O. Wij zochten “Opa Dek” op om een speciaal interview met hem te houden.

1: U heeft voor een heel lange periode gewerkt als docent voor het Markland College Zevenbergen, maar hoe komt het dat u deze school zo lang trouw heeft gezworen?

Er is een goede sfeer tussen docenten onderling en veel leuke, niet opgefokte leerlingen. Op mijn school in Tilburg bijvoorbeeld was er veel agressiviteit en kon ik moeilijk contact houden met andere docenten.

2: Afgelopen schooljaar bent u met pensioen gegaan, maar u heeft niet bepaald een leuk schooljaar beleefd. U was namelijk een lange tijd afwezig, wat was er gebeurd?

Ik heb last gehad van een longontsteking en longaanvallen of kort gezegd hevig benauwd. Probeer het maar, hoesten en ademhalen gaat heel lastig tegelijkertijd. Naar de longarts geweest, veel nieuwe medicijnen en longtherapie voorgeschreven gekregen. Een longtherapie is een soort fitness voor je longen bij een medisch centrum in Breda. Na een paar maanden weer redelijk hersteld, maar met nog maar 66% van je longcapaciteit kan ik de marathon van Rotterdam niet meer lopen, zoals die ouwe boef, mijnheer C. van Dorst. Helaas!

3: Heeft u daaromheen wel een leuk afscheid gehad als docent?

Mijn collega’s Secci, Van Dongen en Danicki hebben me thuis weer opgepept, samen met hartverwarmende mailtjes en telefoontjes van andere collega’s. In de laatste drie maanden kon ik me toch nog nuttig maken als leerlingcoördinator en invaller. Ik heb een uitermate gezellige afscheidsborrel geregeld met een aantal leuke, lieve collega's in Ulvenhout. Als ik erover nadenk, zaten er wel erg veel knappe vrouwelijke collega's bij, waarschijnlijk omdat het leuker is om naar te kijken dan een oude kale man! En bovendien zijn ze vaak wat vrolijker en zorgelozer.

4: Zal u het lesgeven missen?

Ja, ik mis een aantal kinderen/klassen heel erg. Heb met enorm veel plezier lesgegeven in vooral veel 3- havoklassen en veel gelachen om jullie. Die tijd vloog om, maar ik was minder geschikt voor urenlange vergaderingen. Het liefst zou ik dan gaan spijbelen, maar dat kon helaas niet, want dan zou ik me bij leerlingcoördinator DER moeten melden en dat ben ikzelf!

5: U heeft nu natuurlijk ontzettend veel vrije tijd over. Waar gaat u deze tijd allemaal aan besteden?

Druk, druk, druk! Huis gekocht in een klein Saksisch bergdorpje in Noordoost-Twente, Ootmarsum (Oatmörske) geheten. Hier mag je alleen maar komen wonen als je heel aardig en gezellig bent. Ze organiseren elke dag een wedstrijd "klootscheten", dat is een soort competitie in kogelwerpen. Bij winterdag ga ik Mirreweenterhoornbloazen en er is elke avond wel ergens een feest. Dee leu könt zoepen as 'n kalf in de zeute melk, dus dan begrijp je wel dat ik daar naartoe ben verhuisd. En ik heb natuurlijk drie schitterende kleindochters, die bij hun opa (in Besvaar) natuurlijk alles wel mogen wat thuis niet mag. En ik heb nog een motor, ben gek op tuinieren en fietsen en ik zoek daar nog wel een activiteit, bijvoorbeeld met een combine helpen bij de oogst.

7: Had u achteraf gezien iets anders willen worden dan docent of bent u zeer tevreden met die keuze?

Ik ben er min of meer toevallig ingerold, omdat ik op 50-jarige leeftijd als vertegenwoordiger bij een bedrijf zat, wat door financiële problemen zowat failliet ging. En ik dacht: ‘Ik probeer het onderwijs maar eens.’ Spijt, nee hoor! Ik had een heleboel leerlingen wel geadopteerd, als ze het huis uit zouden worden gezet. Het was bijna altijd prettig om voor de klas te staan bij jullie. Maar opa was eigenlijk niet geschikt voor het onderwijs. Ik was liever buiten in de frisse lucht, net als jullie.

8: Wat is het raarste dat u met een leerling of docent heeft meegemaakt op het Markland College Zevenbergen?

Te veel om op te noemen.

10: Als laatste, wilt u misschien nog een bericht of bedankje kwijt aan de leerlingen, docenten of het Markland College zelf?

Gaan we doen, dankjewel voor jullie prettige gezelschap, humor en leuke verhalen. Rare streken die ervoor zorgden dat mijn baan als docent nooit saai werd. Wens jullie veel gezondheid, een leuke verkering, maar niet te snel. Geniet van het leven, studeer zoveel mogelijk, volg je gevoel, onderhoud veel vriendschappen en sta voor elkaar klaar bij problemen. Loop daar niet voor weg. Groet, ‘Opa Dek’.

 
Olaf Knook 5F