Verslag reis Jϋlich winnaars Markland Technasium Award

De prijs was gewonnen door Annigje Notenboom, Mara van Gastel, Nina Nolta en Ilse Vissers uit 5 havo. Voor het eerst in de historie van de MTA dus een groep bestaande uit alleen meisjes, een unicum, maar volgens de jury meer dan terechte winnaars. Op donderdag 1 juni vertrok de groep met de auto voor een driedaags bezoek naar Aken, helaas zonder Annigje omdat zij op vakantie was en het niet mogelijk bleek om het bezoek aan het Foschungszentrum te verzetten. Jammer, want begeleider Cor van Leent had natuurlijk graag de hele groep meegenomen. De eerste tussenstop was het Energeticon in Alsdorf, een techniekmuseum vergelijkbaar met Technopolis maar wel met een geheel ander thema. Zoals wellicht bekend ligt Aken niet ver van Zuid-Limburg en deze regio staat dan ook bekend om de mijnbouw. Ook in de omgeving zijn veel mijnen. Deze waren natuurlijk in vroegere tijden belangrijk vanwege de energievoorziening. Het Energeticon bleek een aantal verrassingen in petto te hebben, zoals een heuse lift die deed denken aan de liften van vroeger in de mijnen. De mijnen waren bijzonder goed nagemaakt in het museum, het gaf een goed beeld van hoe de mensen vroeger hier gewerkt hebben. De leerlingen vonden het echt interessant en volgden hun weg door deze gangen naar een moderner gedeelte waar verschillende opstellingen te zien waren van allerlei vormen van energie-winning. Natuurlijk gaven zij er gehoor aan om zich even in te spannen en te laten zien dat zij ook in staat zijn om energie op te wekken, maar daarna was het echt tijd om de grote stad Aken te gaan bekijken. Een prachtige stad, onder andere bekend van Karel de Grote, maar zeker ook vanwege de Dom. Tja, na de vele educatieve elementen mocht een stukje ontspanning niet ontbreken. Met de vele winkels in de binnenstad wisten de leerlingen wel raad. Nadat “we” uitgewinkeld waren, was het tijd om een hapje te gaan eten, de keuze om een mooi plekje te vinden is enorm. Uiteindelijk viel de keuze op Markplatz am Rathaus, waar we op een leuk terrasje een heerlijke maaltijd genuttigd hebben. Vervolgens zijn we richting hotel gegaan, op een kwartiertje rijden vanaf het centrum van Aken. Eerst nog even wat inkopen gedaan voor de avond bij een enorm Kaufhauf, waar werkelijk van alles te krijgen viel.

Dag 2, vrijdag 2 juni, stond in teken van het bezoek aan het Forschungszentrum Jϋlich. Na wat broodjes gekocht te hebben bij de supermarkt gingen we op weg naar Jϋlich, een half uur rijden vanaf het hotel. Forschungszentrum Jϋlich is een van de grootste interdisciplinaire onderzoeksinstellingen van Europa en draagt als lid van de Helmholtz Association bij aan het oplossen van de grote maatschappelijke uitdagingen van deze tijd. We waren dan ook razend benieuwd wat we allemaal te zien zouden krijgen. In de ochtend een algemeen praatje over het ontstaan van dit centrum en op welke gebieden er tegenwoordig onderzoek wordt gedaan. Zo werd verteld dat in het centrum er inmiddels een medicijn is ontwikkeld waardoor Alzheimer kan worden vertraagd. Kortom, op verschillende terreinen wordt onderzoek gedaan om zowel de industrie als ook de overheden te ondersteunen. We waren op deze dag gekoppeld aan een grotere groep, welke werd begeleid door verschillende mensen. We hadden het geluk een begeleidster te treffen die nauwe banden had met Nederland en het voor elkaar kreeg dat we na de lunch een rondleiding op maat voorgeschoteld kregen. Omdat zowel Nina als Mara affiniteit hebben met biotechnologie, beiden gaan studeren in deze richting, werden wij aan de groep gekoppeld die het laboratorium inging en uitleg kregen over specifiek onderzoek door een student die bezig is met zijn eindonderzoek voor zijn masteropleiding. Een gedreven student die met zijn verhaal de toehoorders inspireerde en op een bijzonder aangename manier van informatie voorzag. De leerlingen vonden het zeer interessant. In de tussentijd dat wij de rondleiding deden, heeft onze begeleidster een aantal hulplijnen ingeschakeld om de dag verder in te gaan vullen. Allereerst “moesten” we wel een ijsje eten in het centrum van haar geboorteplaats Jϋlich. De begeleidster, toevallig ook Nina genaamd, had niets teveel gezegd. Het ijs bij Eiscafé Panciera was inderdaad heel lekker. Tijdens het ijs eten werd bovendien een ding duidelijk: We waren het er eigenlijk allemaal over eens dat Mara een te laag cijfer heeft gekregen voor haar mondeling Duits, want zij voerde met (Duitse) Nina een gesprek alsof ze al jaren in Duitsland woonde. Op aanraden van onze begeleidster gingen we daarna midgetgolven, wederom op een prachtige plek. In het zonnetje werd een hevige strijd uitgevochten, waarbij de overwinning werd behaald door …..

Toevallig waren we ook nog getuige van een trouwerij. De gasten waren de tijd aan het doden met een partijtje midgetgolf. Even dachten we nog aan te sluiten bij het feest wat op deze mooie locatie werd gehouden, maar verstandig als we zijn, gingen we toch maar in het naburige dorpje een pizzeria bezoeken. De vermoeidheid begon inmiddels toe te slaan, dus na het eten zijn we richting hotel gegaan.

Na een welverdiende nachtrust werden de koffers weer ingeladen en werd aan de terugreis begonnen. Moe, maar zeer voldaan kwamen we weer aan in West-Brabant. De leerlingen kijken terug op een geslaagde reis, leerzaam maar toch ook zeker ontspannend. De docent is bijzonder trots op de groep, want de leerlingen hebben zich, zoals het echte Marklanders betaamt, voorbeeldig gedragen.