Afscheid van de Carribiën

Maandag 21-12
Vandaag is het excursiedag. Eerst hadden we eventjes 1 uur vrije tijd en zijn we weer naar het Franse bakkertje gegaan. Ik heb een klein stokbrood, een taartje en een chocolate chipkoekje gekocht. En een pet van Sint Maarten. Ook heb ik kokosnoot op en een stukje gele banaan. Toen zijn we met de bus naar Lotery farm gereden en daar hebben we een route gelopen die eigenlijk 5 kilometer zou zijn, maar we gingen verkeerd, en zijn dus nooit bij het uitzichtpunt aangekomen. De route liep door het bos, we zagen heel veel vlinders. We kwamen ook langs mooie villa’s en we zagen de oceaan. Het was een heuvelachtige tocht, dus moesten we steeds omhoog en omlaag lopen. We kwamen langs een supergroot huis waar we ons eten hebben opgegeten. Mijn water had ik al opgedronken, we moeten op iedere excursie verplicht een waterfles meenemen, ik had nu dus wel erg veel dorst. We besloten om weer terug te gaan lopen. De helft van de groep wilde terug over de weg lopen, maar wij besloten terug te lopen door het bos. Toen kwamen we langs een stijl pad wat naar beneden liep met een touw waaraan je je kon vasthouden. Ik zei: “Kom we nemen dit avontuurlijke pad”. Lotte en Nienke liepen met mij mee, en omdat Lotte meeliep, mocht het. Het was heel leuk en ook wel moeilijk, er was een punt op de route waar we allemaal gevallen zijn. Uiteindelijk kwamen we weer beneden en kwamen we weer op het juiste pad. Toen we weer terug waren bij de Lotery farm gingen we zipplinen. We kregen een klimgordel aan. Het was niet zo hoog (meter of 5) en er hingen kabels tussen de bomen en touwen waar je overheen moest klimmen. Er zaten hele grote leguanen in de bomen, ik heb er wel 6 gezien. Na het zipplinen zijn we met de bus naar de haven gereden en daar hadden we vrije tijd. Ik ben met Livia en Reijer naar een supermarkt gegaan om wat lekkers te halen, noedels. En hebben even op de steiger gezeten. We zijn in de avond bij een restaurantje gaan eten en we kregen gratis drankjes als we een foto zouden delen. Het was heel lekker eten. Toen we langs een klein straatje kwamen, liepen we langs een bandje dat muziek aan het maken was. Het waren kerstliedjes in Caribische stijl. We hebben totdat we weer door de tender opgehaald werden om naar de boot terug te varen, gekletst in de haven. Op de boot heb ik op het achterdek mijn noedels gegeten en daarna ging ik slapen.

Dinsdag 22-12
Na het ontbijt hebben we het anker gehesen en zijn we de haven binnen gevaren om daar te gaan bunkeren en storen. Tijdens het varen hebben we nog uitleg gekregen over de brief die we aan ons zelf moeten schrijven. Dit is een brief die we aan onszelf schrijven en die we over een paar maanden pas opgestuurd krijgen. Daarna volgde een volle morgen en middag waarin we druk bezig zijn geweest met schrijven, treintjes maken (we gaan dan in een lange slinger staan en geven alles door aan elkaar, zo vullen we de hele boot) en eten storen. Al het eten ligt opgeslagen onder de bedden, behalve onder mijn bed. Daarom is mijn bed ook de grootste rotzooi van allemaal, want ik hoef het nooit op te ruimen om mijn matras op te tillen. We hebben de anker-locker leeggehaald en alle vuilnis in een container gegooid (een heel vies werkje), maar gelukkig ben ik aan dit werkje ontsnapt, omdat ik onder iemand zijn bed moest dweilen, want we hebben een uitbraak van snuitkevertjes aan boord. Deze zitten in de droge pastavoorraad. Alle open zakken hebben we weg moeten gooien en alles schoongemaakt. Floris gaf mij een kadootje, ik pakte het aan en wat was het……een super smerig zachte mango in een plastic zakje. De rest van het fruit was nog smeriger, dit was al aan boord vanaf Madeira dus de bananen zijn echt suuuuper bruin en zelfs beschimmeld, de appels zijn ook niet lekker meer. Alleen de sinaasappels zijn nog best oké. Toen we eindelijk klaar waren met het bunkeren zijn we een wandeling langs 2 strandjes gaan doen. Als wij bij de strandjes zouden zijn, zou de boot met ons meevaren zodat we vanaf het laatste strand teruggetenderd konden worden, en de watermaker even aan kon. Bij het eerste strandje hebben we 20 minuten kunnen zwemmen, en bij het 2e strand hebben we 30 minuten kunnen zwemmen. De golfslag was daar heel sterk, dus uit het water komen was wel een opgave. Het was leuk, want we zagen de Wylde Swan ons de hele tijd volgen waar wij heengingen. Ze moesten varen om het watersysteem te laten werken, zodat we weer schoonwater voorraad hebben. Daarna zijn we via een strand gelopen en kregen we te horen dat we op het eiland mochten eten.

Toen we net op de tenderplek waren aangekomen, kwam er een hele enthousiaste vrouw naar ons toe die vroeg waar we vandaan kwamen. Toen we vertelden dat we de oceaan waren overgestoken met de Wylde Swan was ze helemaal verbaast en vertelde ze dat ze wou dat we inheems eten zouden komen proeven en dat ze bij een heel leuk tentje werkte waar ze johnny bread hadden en dat moesten we echt proeven. Was een soort gefrituurde donut, en was heel lekker. Ik heb ook mai-mai gegeten dit is een soort visgerecht, ik wilde eigenlijk zwaardvis proeven, maar dit was op. Ook heb ik twee kleuren fruitpunch op dit was heel lekker. We zaten gezellig met zijn 6en op het terrasje. We waren een beetje te laat, maar hebben toch nog even een ijsje gegeten en zijn teruggelopen naar de steiger. Toen we op de steiger stonden waren er ook al andere groepjes. Annabel haar pet viel in het water en Floris trok zijn shirt en schoenen uit en heeft de pet gered. Sanne mocht de tender besturen terug naar de boot. Vanavond gaan we onderweg naar het onbewoonde eiland. Ik had dit als kapitein in grote lijnen gepland en de route ernaartoe hebben de nieuwe kapiteins verder uitgewerkt. We zijn in de nacht al naar het eiland gevaren. Zo kon de watermaker ook nog even aan, want hiervoor moet je namelijk in water van minimaal 50 meter diep varen. De route zie je op de geo-track, vandaar die rare slingers. Ik had wacht van 20.00 tot 22.00 uur en vond het wel weer fijn om te varen, maar werd ook weer een klein beetje zeeziek. Nog even wat gekletst en gaan slapen.

Woensdag 23-12
Ik werd vanochtend wakker en we lagen in de baai voor het onbewoonde eiland. Het was heel mooi, de zee is superhelder en lichtblauw. Er zijn veel rotsen en aan een kant van het eiland zie je de golven opspatten tegen de rotsen. Om op het eiland te komen, werden we met de tender zo dicht mogelijk afgezet, maar we moesten nog zeker 5 meter zwemmen met onze spullen boven ons hoofd, voordat we weer konden staan. Het laatste stuk was ook niet makkelijk omdat de golven best hoog waren. Ik heb alle flessen water meegenomen naar het eiland. Het zand is wit met heel veel kleine schelpjes er doorheen. Er liggen ook mooie schelpen op het strand van die grote wokkelschelpen. Op het eiland zijn super veel kleine dieren, leguanen en hagedissen die helemaal niet bang zijn. Ze komen heel dicht bij je, ze lopen zelfs over je voeten. De tender kwam er weer aan met aan boord het eten voor de lunch. Dus wij zwommen terug om het uit te laden. Ik kreeg een bak met stokbroden die moest ik boven mijn hoofd houden. Toen ik net 1 meter had gezwommen zonk ik en probeerde de bak hoog en droog te houden, maar ik zonk verder en toen ik aan land was zette ik de bak snel weg. We hadden als lunch, fruitsalade, salades met olijven en kaas en nat stokbrood. We hebben de hele dag gezwommen en het begon ook nog even te regenen. Dit was heel leuk. We wilden ook het eiland gaan verkennen, maar dit deden we op onze blote voeten want we hadden natuurlijk geen schoenen bij. We zagen een ruïne van een huis en heel veel heremietkreeftjes. Na een middag zwemmen gingen we weer terug naar de Wylde Swan. We hebben onze haren gewassen in de zee, want we mogen nog steeds niet douchen. Ik heb meegeholpen met koken voor het avondeten, we aten rijst met groenten en kip. Ik vond het niet zo lekker. We hadden de afgelopen weken gewerkt aan baby-swans (kleine bootjes van restmateriaal gebouwd) Ons schip was gebouwd van een aantal hele grote surprise eieren aan elkaar met duc-tape en een zeil van geplastificeerd papier met glitters erin. We gingen onze bootjes testen en we moesten een race doen. Helaas heeft ons ontwerp niet gewonnen. Hij voer wel goed, maar de wind stond verkeerd in de zeilen omdat het bootje verkeerd om in het water was gezet. Ik was verdrietig omdat we ook niet de schoonheidsprijs hadden gewonnen, de winnaars kregen cola of een snicker.

Donderdag 24-12
Vandaag vieren we kerst. Het is de laatste dag van de ship take-over en we gaan snorkelen. Vanochtend heb ik mijn kerstpost geopend. Ik had een grote enveloppe meegekregen met allemaal verschillende kaarten en brieven in enveloppen waarop stond wanneer ik ze mocht openen. Voor als ik ziek was, als ik papa, mama of Thijs miste, voor pakjesavond (hierin zat ook een chcolademunt) en dus ook voor kerst. In de kerst-enveloppe zaten kerstkaarten van Lotte, Evelien, Jojanneke, Roel, papa, mama en Thijs. Ook zat er kerstthee in en een origami kerstboompje met een klein ballenslingertje en een minipiekje. Deze heb ik op mijn lampje in mijn bunk gezet. Om 8.00 uur begon mijn taak als 1e mate, ik heb 2 uur lang gestuurd. We varen naar Roche Creole, dit is een rots voor de kust van Saint-Martin. Ik zat soms te veel van de koers af en moest daarom verder met het ankeren coördineren. Dan geef je via de radio opdracht aan de Bosun en de deckhand om het anker te laten zakken. Dit klinkt heel simpel van hup anker uit, maar zo werkt het niet. Je moet doorgeven hoeveel shackles je wilt hebben (dit zijn markeringen op de anker-ketting, 2 shackels is bijv 50 meter anker-ketting). En je moet heel goed opletten hoe de kabel op de bodem komt te liggen, deze mag niet strak staan en moet in een soort patroon over de bodem lopen. Hiervoor moet je goed achteruit sturen met het schip. Toen het anker op zijn plaats lag, gingen we met de tender nog dichter naar de rots toe. Ik ging als laatste met de tender, Julius kwam terug want hij was in een zee-egel gestapt en had stekels in zijn voet, auw. We zaten maar met zijn 3en in de tender en doordat deze zo licht was, vloegen we heel hoog over de golven en vloog ik er bijna uit. Er waren ook hele hoge golven. Het snorkelen was heel mooi, we zagen koraal en best veel vissen in allerlei kleuren, blauwe, gele witte, zwarte en alle combinaties. En ook zagen we echt heeeeel veeeeel zeeegels. Maar als je niet te dicht bij de kust kwam, had je ook geen kans om erin te gaan staan, dus bleef ik maar in het diepere water. We hebben bijna 1 uur gesnorkeld. Het was heel moeilijk om in de tender terug te klimmen.

We gingen middageten en met HH was ik groepje extra, dus ik dacht: "jippie", maar ik moest met Emil of Mathias mee. Ik mocht kiezen met Emil in het jib net de outer-jib en de forestay opvouwen, of met Mathias mee in de mast en de top-sail en Course Harbor stowen (dit betekent het netjes en veilig opbergen van de zeilen, alle zeilen opvouwen en vastbinden) Ik koos er voor om in de mast te gaan natuurlijk! Dit had ik nog maar een keer eerder gedaan, je krijgt een klimtuigje aan en moet wel 33 meter naar de bovenste Ra klimmen. We klommen omhoog en toen we ongeveer halverwege waren, kwam er een tropische storm met heel veel wind en regen. We besloten toch door te gaan en hebben uiteindelijk 4 uur lang erover gedaan om alles netjes te maken. De storm duurde 2,5 uur. Ik was verkleumd aan het einde. We hadden het heel koud en ik werd ook bijna door een stuk zeil van de Ra geduwd, maar gelukkig zat ik stevig vast. Toen we weer beneden waren, had ik het zo koud, dus ik heb een warme trui aangetrokken terwijl iedereen zat te klagen dat het zo warm was en in hun fleurige zomerjurkjes zaten. We hadden een uitgebreid kerstdiner.

Voorgerecht: Garnalencocktail
Hoofdgerecht: Aardappelpuree, varkensstoofpot met ui en wortels, rösti rondjes en groenten
En we hadden een toetje!!!!!! Dit hebben we normaal nooit. We kregen cheesecake, ijs en slagroom. Het was superlekker.

De mainhold was mooi versierd en er was kerstmuziek. Na het eten moesten we afwassen en ben ik naar bed gegaan.

Vrijdag 25-12
Vandaag hebben we HD……dit is Happy day. Oftewel de hele dag schoonmaken!! We hebben eerst met een groepje van 6 het mainsail en de Barry opgevouwen, daarna heb ik de wc en de douches helemaal gepoetst en in 2 uur tijd 6x de vloer in de galey (keuken) geschrobd. Na de 6e keer was hij eindelijk een beetje schoner geworden. Ik heb mijn tas ingepakt. Heel veel spullen zijn nog nat, maar ik heb toch alles in mijn tas gepropt, ik denk dat ik alles heb. We mochten nog gaan zwemmen. Ik heb ook nog aan het touw geslingerd en in het water gesprongen. En voor een laatste keer er nog in gesprongen met Meia, Vincent en Reijer. Ik was de laatste die uit het water ging. We gingen lekker nasi eten en na het eten hebben we allemaal in vriendenboekjes geschreven. Iedereen heeft een boekje waarin je iedereen wat kan laten schrijven. Ik heb nog heel lang gekletst met Sanne en Vincent. Annabel en Jesse zaten samen onder mijn slaapzak toen ik even weg was, toen heeft ze ook het kussen van Julius gestolen en helemaal naar beneden gegooid in de engine room. Er was ook vuurwerk op Sint-Maarten, dit was mooi maar duurde maar heel kort. We hebben supergrote cheeto’s gegeten en een bom gebouwd van een deo fles en een tortilla. Ik was van plan om de laatste nacht op het dek te gaan slapen, ik had mijn slaapzak en kussen meegenomen, maar het regende een beetje dus ben ik toch maar in mijn bunk gaan liggen.

Zaterdag 26-12
Vandaag was een afscheidsdag. Om 10 uur gingen we knuffelen en afscheid nemen, vertellen aan elkaar wat onze leukste herinnering zijn aan deze reis. We hebben middageten aan boord op, en voor de eerste keer deze reis heb ik lekker brood op. Er is een nieuwe kok aan boord, Koen, hij komt uit Zevenbergen, en hij kan heel erg lekker brood bakken. Jammer dat hij er nu pas is……

Ik heb nog snel 2 koekjes gepikt (dit kan ik nu ook wel veilig vertellen, ik heb aan boord heel vaak stiekem eten gestolen uit de pantry: ik denk dat de totale buit ongeveer dit is geweest: 10 zakjes oploskoffie, 25 koekjes, 1 appel, 1 citroen deze heb ik laten stelen voor mij, 1 blikje knakworsten, 1 blikje jackfruit, een half pak hagelslag, nootjes, rösti, een stukje cheesecake en een paar blokjes smeltchocolade.

Al mijn kleren zijn vies. Ik heb niks meer kunnen wassen de laatste tijd, en ik heb dus maar mijn broekje van mijn shortama (pyama broek) aangedaan met mijn rode t-shirt en trui voor in het vliegtuig.

Na het middageten gingen we met de tender naar de haven en hadden we nog een uurtje vrije tijd. Ik ben toen souvenirs gaan kopen, een magneet voor op mijn magneetbord met dolfijnen en een roer erop. En we zijn natuurlijk ook nog even langs de frozen yoghurt-tentje gegaan en daar heb ik alle 6 de smaken genomen. Mijn hele bakje zat vol het kostte wel 10 dollar, maar ik heb wel alles opgegeten. Ik kwam te laat voor de bus, maar Reijer was nog later, dus was het niet erg. We reden naar het vliegveld en daar heb ik nog pizza en cola gekocht en armbandjes als souvenir. We moesten nog 3 uur wachten voordat we konden boarden. We kwamen nog een Nederlander tegen en die had met 5en ook de Oceaan overgestoken en ongeveer de reis gemaakt die wij ook hebben gemaakt. Alleen was hij met een klein zeilschip. Voordat we vertrokken riep de piloot in zijn welkomstwoordje om: “Een speciaal welkom aan boord voor alle zeevaarders met de rode truien aan die de oceaan hebben overgestoken” Ik ben van stoel verwisseld en zat gezellig naast Meia. We moesten de hele tijd onze gordel aanhouden, want we vlogen door een storm heen. Het was best leeg in het vliegtuig, dus we hebben van 3 stoelen alle dekens gepakt en zijn hieronder gaan liggen voor onze blote benen. Ik heb een film gekeken en waarschijnlijk toch nog even geslapen, want ik weet niet de hele reis meer.

Zondag 27-12
Op Schiphol aangekomen 07:48 uur. We stappen uit en het was heel koud. Ik liep in mijn korte broek met mijn rode trui. Er was bijna niemand in de hal. Ik heb mama gebeld om te vragen waar ze stonden, want ze mochten de hal niet in en stonden allemaal bij elkaar met de andere ouders op ons te wachten in de sluis naar de parkeerplaats. Ik heb iedereen nog wel 3 keer een laatste knuffel gegeven voordat ik naar papa en mama en Thijs liep, want als ik naar hen zou lopen, zou ik uit de Wylde Swan-bubbel zijn en niemand van hun meer mogen knuffelen. Uiteindelijk ben ik toch naar ze toegelopen en heb ik hun geknuffeld. Toen we thuiskwamen hing er een spandoek voor de ramen met "Welkom thuis, Hilde". Mijn opa, oma, tante Marianne, ome John en Jojanneke, Roel, Evelien en Lotte waren er. Ik heb heel veel verhalen verteld, foto’s laten zien en mijn surprise, een hele mooie nagebouwde Wylde Swan met echte zeilen en de Ra’s en een roer en kompas, bekeken en het gedicht gelezen. Daarna zijn alle spullen uit mijn tas in de wasmachine gestopt. Een paar sokken moesten weggegooid worden, want die stinken echt te erg, en ik denk dat mijn schoenen ook niet meer goed komen door te veel zeewater. Ik heb een HELE banaan uit de fruitschaal gegeten (deze was wel behoorlijk bruin en mijn moeder zei: "die eet je toch zeker niet op?!" maar het was niets vergeleken met de hele bruine en beschimmelde bananen van de afgelopen weken, dus ik vond hem echt heerlijk!!) Daarna ben ik zeker 1,5 uur gaan douchen en in bad gaan liggen en nog een keer gaan douchen en daarna een paar uurtjes gaan slapen. Toen ik werd wakker werd gemaakt, gingen we lekker kerstdiner eten. Ik ben weer thuis..........